ما شبانه روز میگذرانیم و خدا خدا می کنیم
و مثل کسی هستیم که اشتهای کاذب دارد و نان و آب میخواهد و به جایی نمی رسیم و آنچه که درباره اولیای خداست برای ما پیاده نمی شود
بدون تعارف برای اینست که ادب مع الله در ما پیاده نشده، حالا هر چه این درب و آندرب بزنیم و دنبال کسی برویم که دست ما را بگیرد، هر چه می خواهید بفرمائید آن ادبمع الله نیست.
ما دلخوش کرده ایم بهفراگرفتن اصطلاحات و به عادت به سر بردن "رحلة الشتاء والصیف"! این درسو آن درس و قال و قیل! چون ادب مع الله نیست حرف می دانیم و دل بیدار نیست!
نه برقدم کاملی هستم نه بر قلب کاملی! فقط اسم مسلمان داریم و احکام مسلمان بر ما جاریست.ادب مقام است برای سالک.
باید به جایی برسیم که بر قدم کاملی باشیم و ادب مع الله و ادب مع الرسل داشتهباشیم.
درباره این سایت